بیشفعالی یکی از شایعترین اختلالات روانپزشکی کودکان است که در پسران بیش از دختران شیوع دارد. به گفته دکتر فرهاد فراهانی، روانپزشک، علت بروز این اختلال پیچیده است و عوامل متعددی در بروز آن دخیل هستند، اما متخصصان و پژوهشگران بیش از هر چیز مساله ژنتیک را مطرح کردهاند. به عنوان مثال سابقه خانوادگی در بروز این مشکل عامل بسیار مهمی به حساب میآید، به طوری که در اقوام درجه اول کودک میتوان سابقه این اختلال را پیدا کرد. البته درست است که نقش ژنتیک در بروز بیشفعالی کاملا پررنگ است، اما نقش محیط و شرایط خانوادگی و اجتماعی را نیز نمیتوان نادیده گرفت.
والدین باید این واقعیت را بپذیرند که مغز بچههای بیش فعال نسبت به مغز سایر بچهها، عملکرد متفاوتی دارد. درست است که بچههای بیش فعال همچنان میتوانند یاد بگیرند که چه چیزی قابل قبول و چه چیزی غیر قابل قبول است، اما اختلالی که دارند باعث میشود آنها دست به رفتارهای ناگهانی و تکانشی بزنند.
پرورش دادن بچهای که بیش فعالی دارد یعنی اینکه شما باید رفتارتان را تغییر دهید و یاد بگیرید رفتار فرزندتان را مدیریت کنید. درمان دارویی میتواند اولین قدم در درمان کودکتان باشد اما تکنیکهای رفتاری برای مدیریت علائم کودک بیش فعال همیشه باید وجود داشته باشد و جایگاه خود را حفظ کند. نکاتی که در ادامه برایتان میگوییم به شما کمک میکنند رفتارهای مخرب و ناگهانی فرزندتان را کنترل و محدود کرده و به فرزندتان نیز بیاموزید چطور اعتماد بنفسش را افزایش بدهد.
اصول رفتار درمانی
اختلال کم توجهی-بیش فعالی (Attention deficit hyperactivity disorder) با نام اختصاری «ADHD» یک اختلال مربوط به سلامت روانی است که می تواند باعث فعالیت های بدنی بیش از حد نرمال و رفتارهای ناگهانی هوسی منجر می شود. افرادی که به اختلال کم توجهی-بیش فعالی مبتلا هستند ممکن است روی تمرکز کردن بر یک کار یا وظیفه خاص یا ساکت نشستن برای مدت زمان طولانی مشکل داشته باشند. این اختلال هم در کودکان و هم در بزرگسالان دیده می شود.