آیت الله شبیری زنجانی: علامه ملا محمد اشرفی در راه سیر و سلوک به کرامات فراوانی دست یافت ………..

ایشان فرمودند:مرحوم حاج شیخ مهدی مازندرانی می فرماید: پس از مراجعت مرحوم علامه سعید العلماء از نجف اشرف به شهر بابل، مرحوم شیخ مرتضی انصاری می فرمود: من فکر می کردم که علامه سعید العلماء چه گناهی مرتکب شد که خداوند توفیق حضور در عتبات عالیات را از ایشان سلب کرد و به مازندران عزیمت نمود ولی بعداً که قضایای فرقه های گمراه بابی ها و بهایی ها پیش آمد و ایشان با فرمان جهاد برای مبارزه با آنان، آن قدم بزرگ را برداشت فهمیدم که خداوند ایشان را برای این کار نگهداشت تا این فرقه ضاله در آن منطقه بدست ایشان ریشه کن شود.

 می گویند روزی سلطان ذوالقرنین تعداد عالمان ، دانشمندان و منجمان برجسته

عصر خویش را به اصطلاح از چهار گوشه حکمروای خویش در تالار بزرگ قصر

پادشاهی اش دعوت نموده که بعد از صرف طعام تمام حاضرین را مخاطب قرار داده

و گفت که : دوستان عزیز امروز بخاطر یک مطلب بسیار مهم در این تالار بزرگ

شما را جمع نمودم ؛ و میخواهم که آنزا با همه تان در میان گذاشته و همچنان

از نظریات سالم تان مستفید شده باشم . طوری مثال تقریباً در نصف کره زمین

حکمروای داشته و دارم و لیکن افسوس صد افسوس ؟ در جمله حاضرین جلسه جناب

حضرت لقمان حکیم صاحب نیز حضور داشته به نمایندگی از جمع حاضرین از جایش

بلند شده گفت:

امام زمان (عج) ایشان را سر راه من قرار دادند/چشمانشان به قدری جاذبه داشت که نمی‌شد به ایشان نگاه کرد

صفت بارزی که در مرحوم مجتهدی نمود داشت ادب ایشان بود،از وقتی که توفیق هم‌صحبتی با ایشان را پیدا کردم، خنده‌ی دندان‌نما از ایشان ندیدم حتی افراد خردسال که وارد مجلسشان می‌شدند تمام‌قد می‌ایستادند.نسبت به سادات احترام خاصی قائل بود.

پنجاه و چهارمین سالروز ارتحال شیخ رجبعلی خیاط

ماجرای رؤیای صادقه مرید «رجبعلی خیاط» درباره ارتحال شیخ

یکی از شاگردان شیخ رجبعلی خیاط در رؤیای صادقه‌ای می‌بیند شیخ وفات کرده است، پس از اذان صبح از خواب بیدار شده و بی‌درنگ به منزل شیخ می‌رود اما خوابش را تعریف نمی‌کند.

•  

 رجبعلی نکوگویان متولد 1262 در تهران مشهور به رجبعلی خیاط از عارفان اهل باطن بود که به گفته عده‌ای چشم برزخی داشت. به مناسبت درگذشت وی (22 شهریور 1340) مروری بر زندگی وی خواهیم داشت:

رجبعلی معروف به خیاط زمانی که دوازده ساله شد پدرش را که یک کارگر ساده بود،‌ از دست داد. از دوران کودکی‌اش زیاد اطلاعی در دست نیست مگر آنچه مادرش در زمان بارداری حس کرده که زمانی پدرش غذایی به خانه آورده و او خواسته بخورد که فرزند در شکمش پا کوبیده و او احساس کرده که نباید آن غذا را بخورد و بعد فهمیده که غذاها حلال نیست.

رجبعلی زمانی که بزرگ شد با رژیم پهلوی به شدت مخالفت کرد و پایبند به شریعت بود و علمای بزرگ آن دوره نظیر آیت‌الله محمدعلی شاه‌آبادی بود همینطور مرید پیر مراغه محبوب‌علی‌شاه بود به دلیل همین مراقبه‌ها و زندگی ساده‌ای که داشت به مقامات والای عرفانی رسید به طوریکه درباره کرامات او افراد بسیاری داستان‌هایی نقل می‌کنند.