«Jean Piaget»، روانشناس افسانه‌ای باور داشت که انسان تا هفت سالگی توانایی استدلال منطقی را ندارد، اما دانشمندان با اسکن چشم های 48 کودک به این نتیجه رسیدند که آنها از طریق «فرآیند حذف» قادر به استدلال هستند.
فرآیند حذف که به صورت علمی «قیاس استثنایی منفصل» نامیده می‌شود به این صورت است که اگر تنها گزینه A یا B می‌تواند درست باشد، و A اشتباه است، بنابراین گزینه B درست است. پس اگر یک فنجان قرمز یا آبی باشد، و قرمز نیست، بنابراین آبی است.
یکی از قسمت هایی که استدلال انسان را از اشکال دیگر جدا می‌کند، نفی فرضیه می‌باشد. بدین ترتیب که اگر A درست نیست، بنابراین گزینه ای دیگر درست است.
در مطالعه مذکور، انیمیشن های کوتاهی به کودکان نشان داده شده که در آن یک گل و یک دایناسور حرکت کرده و پشت یک مانع قرار گرفته اند. سپس یک فنجان متحرک دایناسور را برداشته و در ادامه مانع نیز حذف شده است. حال، یا گل باقی مانده (که گزینه صحیح است) یا دایناسور!
دانشمندان با رهگیری حرکات چشم کودکان، دریافتند که هنگامی که دایناسور هنوز وجود داشت آنها مدت زمان بیشتری به نمایشگر خیره شده اند و این مساله برای کودکانی که توانایی صحبت کردن ندارند به عنوان نشانه تعجب محسوب می شود.
Halberda معتقد است که این تحقیق دروازه ای را برای تحقیقات بیشتر در مورد فرایندهای تفکر و استدلال در کودکان باز می کند. از سوی دیگر مطالعات بیشتر در این زمینه می تواند در درمان اختلالات شناختی کودکان نقش مهمی ایفا کند.
