مینا ایوبی کارشناس ارشد روانشناسی و مشاور خانواده در گفت و گو با جام جم آنلاین بیان کرد: این روزها تربیت هر چه بهتر فرزندان با توجه به شرایط نابسامان جامعه جز دغدغه های مهم و اصلی والدین شده است. عده ای از والدین با حمایت بیش از حد، عده ای با استقلال بیش از اندازه و عده اندکی هم با رعایت تعادل در این امر، وظایف خود را به عنوان پدر و مادری انجام می دهند. چه بسا بسیاری از روش ها و سبک های نادرست فرزندپروری‌ست که ناخواسته فرزندان را دچار آسیب های جبران ناپذیر می کند.
وی ادامه داد: برخی از والدین آرزوهای دست نیافته خود را در فرزندانشان جستجو می کنند و خواهان این هستند که به هر چه خود نرسیده اند فرزندانشان را برسانند، برای مثال اگر خودشان محدود بوده اند، فرزندان را بی نهایت آزاد می گذارند و بالعکس. در صورتیکه نمی دانند یکی ار بزرگترین آفات فرزندپروری دقیقا همین نکته است.
به گفته این مشاور خانواده، نکته حائز اهمیت این است که شخصیت هر فردی در ۷ سال اول زندگی اش شکل می گیرد. چنانچه هر فردی در ۷ سال اول زندگی شخصیتش به درستی شکل نگیرد، تغییر آن در بزرگسالی خیلی سخت، چه بسا ناشدنی است. در نتیجه بیشترین زمانی که تربیت والدین کارساز و موثر خواهد بود، سنین پیش از دبستان است که با تربیت صحیح و اصولی آینده افراد به درستی رقم‌خواهد خورد.
ایوبی خاطرنشان کرد: در سنین پیش از دبستان به دلیل اینکه کودک در محیطی غیر از خانه و خانواده حضور جدی ندارد، بیشترین نقش در تربیت وی را والدین بر عهده دارند. نحوه ارتباط صحیح بین والدین، حضور پررنگ مادر و پدر در وقت گذاشتن برای فرزند، نحوه ارتباطات والدین با محیط خارج از خانه، قوانین موجود در خانه و ... از جمله عواملی است که در تربیت فرزندان بسیار موثر هستند.
وی تاکید کرد: سن زیر هفت سال برای شکل گیری شخصیت بسیار مهم است. لذا به این نکته باید توجه کرد که کودک در این سنین حتما کودکی کند و والدین با قانون های زیاد و پیچیده مانع رشد وی نشوند. والدین دقت داشته باشند کودک در این سن تحرک داشته باشد، بازی کند، کنجکاوی کند و به طبیعت برود. در ضمن تمام آموزش های تربیتی لازم باید در بازی ها اتفاق افتد و از هر گونه حضور کودک در جو و محیط های شدیدا آموزشی خودداری کرد.
به گفته این روانشناس، یکی از مباحثی که متاسفانه در دنیای امروز نادیده گرفته شده است، ارتباط قدرتمند والدین با کودکان در بازی هاست. این روزها والدین به علت مشغله های زندگی، وقت و زمان کمتری در کنار فرزندان حضور دارند و آن زمانی را که منزل هستند به علت خستگی و تنش روزانه از گذراندن وقت با بازی کودکانشان خودداری می کنند و متاسفانه برای جبران این امر و ادای دین در حق فرزندان، آن ها را با انواع و اقسام اسباب بازی سرگرم می کنند که این عمل بزرگترین آسیب به کودکشان است.
ایوبی در پایان اظهار داشت: والدین الگو و بُت فرزندان در زندگی هستند که می توانند با وقت گذاشتن در قالب بازی مهارت های مورد نیاز را به فرزندان خود آموزش دهند. مشکلاتی نظیر وابستگی های شدید، اضطراب جدایی و.... که کودکان در سنین قبل مدرسه دچارش می شوند، ناشی از عدم ارتباط صحیح (چه افراط و چه تفریط) والدین است که روانشناسان با پیشنهاد بازی های بسیار ساده ای با مشارکت والدین این مسائل را مرتفع می کنند. والدین بدانند هر چه در سنین زیر هفت سال بکارند، حتما در آینده ای نه چندان دور، درو خواهند کرد.
بیتا نوروزی-جام جم آنلاین
