استادان شرکت کننده در دومین همایش اخلاق در مشاوره و روان
درمانی، اخلاق حرفه ای و رعایت منشور حقوق بیماران و مراجعه کنندگان به
مراکز مشاوره را نیازمند آموزش رسمی دانستند.
به گزارش ایرنا، محمد علی مظاهری، در
این همایش اظهار کرد: وظیفه دستگاه های مسئول است تا واحد اخلاق حرفه ای را
در متون درسی دانشجویان به ویژه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکتری
بگنجانند.
وی در این همایش که در فرهنگستان علوم پزشکی برگزار شد ، افزود: روابط مشاور و مراجعه کننده را ناعادلانه است ، یک طرف این رابطه دوسویه اقتدار داشته و همه کاره است و در طرف مقابل کسی است که به انتخاب یا اجبار تصمیم گرفته تا درهای حریم خصوصی خود را بروی مشاور باز کند. نکته مهم این است که کاهش آسیب ها از اتاق درمان آغاز نمی شود.
« اگر قرار باشد کاهش آسیب ها و رعایت اخلاق حرفه ای فقط از اتاق درمان شروع شود، چندان نمی توان آن را کنترل کرد. ما اخلاق حرفه ای را به عنوان یک خصوصیت وحدت یافته در بدنه هر نظامی می شناسیم.»
وی با اشاره به نظامنامه های اخلاقی در کشورهای مختلف برای مشاغل پزشکی و مشاوره گفت: صنوف ایران از گذشته های دور دارای فتوت نامه بودند که محتوای این فتوت نامه ها در دانش جدید همان اخلاق حرفه ای است.
این استاد دانشگاه افزود: امروز ما نیازمند منشور حقوق یا نظامنامه های تخصصی برای تمامی مشاغل از جمله مشاوره هستیم و انتخاب مشاوران نیز باید تحت شرایط خاصی صورت بگیرد.
وی گفت: باید به رویکرد ها توجه کرد. آنچه که در درمان اتفاق می افتد مجموعه ای از اصول است که در صدر آن ها آزادی، استقلال، صلاحیت، دقت، مسئولیت، اجتناب از آسیب رسانی و از روابط دوگانه و چندگانه، رازداری و احترام به حریم خصوصی بیمار است. این اصول در تمامی نظامنامه های حرفه ای کشورهای مختلف مشترک بوده و انجمن روانشناسی آمریکا از سال 1953 از آن برخوردار شده است.
وی گفت: سازمان روانشناسی ایران که از اواسط دهه 80 تشکیل شد، نظامنامه ای را تدوین کرد، اما این نظامنامه هرگز ابلاغ نشد.
سیمین حسینیان یکی دیگر از استادان روانشناسی دانشگاه الزهرا نیز در این همایش مقاله ای با عنوان ضرورت به کارگیری اخلاق حرفه ای در مراکز خدمات روانشناسی و مشاوره ارائه کرد و گفت: آموزش رسمی در این زمینه اجتناب ناپذیر است.
وی گفت: اینک در رشته های مشاوره درس اخلاق حرفه ای وجود ندارد و این در حالی است که در سال 95 این درس به صورت اختیاری وجود داشت.
این استاد دانشگاه افزود: اگر بخاطر کمبود استاد در شهرستان ها، این درس حذف شده است، لازم است تا ابتدا به صورت اختیاری و بعد به صورت اجباری دست کم در مقطع دکتری اضافه شود.
وی گفت: اخلاق حرفه ای مجموعه استانداردهایی است که از ماهیت یک حرفه یا شغل به دست می آید. در نظامنامه های اخلاقی تمامی موارد پیش بینی نشده است و راه حل تمامی مسائل در نظامنامه های حرفه های مختلف از جمله منشور حقوق بیماران وجود ندارد لذا باید به اصول کلی، از جمله وفاداری، عدالتخواهی و امانتداری اکتفا کرد.
وی با توجه به اهمیت و گستردگی کار، بروز و ظهور مشاوره های آنلاین و جنسی گفت: بهترین شکل آمادگی برای ایجاد حساسیت اخلاقی، آموزش رسمی است. آموزش رسمی روانشناسی و مشاوره در ایران ناکافی است.
علی رضا مرندی، رئیس فرهنگستان علوم پزشکی و غلامعلی افروز که قرار بود در این همایش در باره مبانی اخلاق کاربردی در خدمات روانشناسی صحبت کند، از غایبان دومین همایش اخلاق در مشاوره و روان درمانی بودند.
وی در این همایش که در فرهنگستان علوم پزشکی برگزار شد ، افزود: روابط مشاور و مراجعه کننده را ناعادلانه است ، یک طرف این رابطه دوسویه اقتدار داشته و همه کاره است و در طرف مقابل کسی است که به انتخاب یا اجبار تصمیم گرفته تا درهای حریم خصوصی خود را بروی مشاور باز کند. نکته مهم این است که کاهش آسیب ها از اتاق درمان آغاز نمی شود.
« اگر قرار باشد کاهش آسیب ها و رعایت اخلاق حرفه ای فقط از اتاق درمان شروع شود، چندان نمی توان آن را کنترل کرد. ما اخلاق حرفه ای را به عنوان یک خصوصیت وحدت یافته در بدنه هر نظامی می شناسیم.»
وی با اشاره به نظامنامه های اخلاقی در کشورهای مختلف برای مشاغل پزشکی و مشاوره گفت: صنوف ایران از گذشته های دور دارای فتوت نامه بودند که محتوای این فتوت نامه ها در دانش جدید همان اخلاق حرفه ای است.
این استاد دانشگاه افزود: امروز ما نیازمند منشور حقوق یا نظامنامه های تخصصی برای تمامی مشاغل از جمله مشاوره هستیم و انتخاب مشاوران نیز باید تحت شرایط خاصی صورت بگیرد.
وی گفت: باید به رویکرد ها توجه کرد. آنچه که در درمان اتفاق می افتد مجموعه ای از اصول است که در صدر آن ها آزادی، استقلال، صلاحیت، دقت، مسئولیت، اجتناب از آسیب رسانی و از روابط دوگانه و چندگانه، رازداری و احترام به حریم خصوصی بیمار است. این اصول در تمامی نظامنامه های حرفه ای کشورهای مختلف مشترک بوده و انجمن روانشناسی آمریکا از سال 1953 از آن برخوردار شده است.
وی گفت: سازمان روانشناسی ایران که از اواسط دهه 80 تشکیل شد، نظامنامه ای را تدوین کرد، اما این نظامنامه هرگز ابلاغ نشد.
سیمین حسینیان یکی دیگر از استادان روانشناسی دانشگاه الزهرا نیز در این همایش مقاله ای با عنوان ضرورت به کارگیری اخلاق حرفه ای در مراکز خدمات روانشناسی و مشاوره ارائه کرد و گفت: آموزش رسمی در این زمینه اجتناب ناپذیر است.
وی گفت: اینک در رشته های مشاوره درس اخلاق حرفه ای وجود ندارد و این در حالی است که در سال 95 این درس به صورت اختیاری وجود داشت.
این استاد دانشگاه افزود: اگر بخاطر کمبود استاد در شهرستان ها، این درس حذف شده است، لازم است تا ابتدا به صورت اختیاری و بعد به صورت اجباری دست کم در مقطع دکتری اضافه شود.
وی گفت: اخلاق حرفه ای مجموعه استانداردهایی است که از ماهیت یک حرفه یا شغل به دست می آید. در نظامنامه های اخلاقی تمامی موارد پیش بینی نشده است و راه حل تمامی مسائل در نظامنامه های حرفه های مختلف از جمله منشور حقوق بیماران وجود ندارد لذا باید به اصول کلی، از جمله وفاداری، عدالتخواهی و امانتداری اکتفا کرد.
وی با توجه به اهمیت و گستردگی کار، بروز و ظهور مشاوره های آنلاین و جنسی گفت: بهترین شکل آمادگی برای ایجاد حساسیت اخلاقی، آموزش رسمی است. آموزش رسمی روانشناسی و مشاوره در ایران ناکافی است.
علی رضا مرندی، رئیس فرهنگستان علوم پزشکی و غلامعلی افروز که قرار بود در این همایش در باره مبانی اخلاق کاربردی در خدمات روانشناسی صحبت کند، از غایبان دومین همایش اخلاق در مشاوره و روان درمانی بودند.
